Vanmorgen zat ik al op de tribune in Houten waar een aantal BC Amersfoort leden zich had ingeschreven voor het jaarlijkse BV Houten Warming-Up Toernooi 2019.
Lotte Manenschijn, Ilja Bakker, Remco Pots, Elano Nijkamp, Nick Smaling, Celeste Greve en Bas Maessen. Allemaal speelden zij hun partijen af in de hoogste klasse.
Aan het eind van de dag waren er een aantal spelers in de prijzen gevallen.
ME 1e plaats Remco Pots
VE 1e plaats Lotte Manenschijn
MD 1e plaats Elano Nijkamp en Remco Pots
MD 2e plaats Bas Maessen en Nick Smaling
VD Geen deelnemers
GD 2e plaats Lotte Manenschijn en Elano Nijkamp
GD 3e plaats Ilja Bakken en Nick Smaling
Remco Pots 
Ilja Bakker 
Lotte Manenschijn
Vanmiddag was ik voor het eerst in de nieuwe badmintonhal van Duinwijck in Haarlem.
Voordat ik daar aangekomen was stond ik eerst bij Utrecht in een heuse file, dit vanwege het aanleggen van nieuw asfalt. Iets verlaat kwam ik aan en omdat het zo druk was op de parkeerplaats moest ik opnieuw de weg op om elders een parkeerplaats te zoeken. Ja en dan kom je net te laat om de presentatie van Forza Amersfoort mee te maken. Gelukkig stond het team er nog en kon ik ze nog wel strikken voor een teamfoto.
Daarna gingen de wedstrijden van start.
Forza Amersfoort speelde in Haarlem tegen het team van BV Hoornse.
Ik zag dat “onze” Kelly van Buiten zich bij het team uit Hoorn had gevoegd. Nee Kelly stond (nog) niet in de opstelling. Wel zagen we Niels Veenstra aan de zijde van Ruben Wijnands die het opnamen tegen Vincent de Vries en -terug van weggeweest- Freek Golinski. Niels en Ruben gingen goed van start in die 1e set en namen direct een voorsprong. Vincent en Freek liepen vrijwel de gehele set achter de feiten aan. Dichtbij kwamen ze wel, maar er overheen, dat dan weer niet, zodat BV Hoornse de 1e set van het herendubbel met 22-20 won.
De 2e set werd een hele spannende en beide teams konden aanspraak maken op de winst.
Vincent en Freek streden voor wat ze waard waren en begrepen op tijd, dat in deze game het de dood of de gladiolen zou worden. Gelukkig voor ons kwam er een 3e set en was het gedaan voor Ruben en Niels. In die 3e set toonden Vincent en Freek eindelijk hun sterkste troeven en werd er een ruime zege geboekt, waar wij vooraf toch wel vanuit waren gegaan. 11-21. Gefeliciteerd heren.
De dames partij was minstens zo spannend. Renske Kwakkenbos en Meike Versteeg trakteerde het publiek vandaag op een heel behoorlijk damesdubbel. Jammer dat jullie dit niveau aan het eind van die 1e set niet konden vasthouden. Daardoor moest de set prijsgegeven worden aan Jessica Ottenhof en Iris Tabeling met 21-18.
De 2e set was misschien wel nog spannender, want het hoge niveau werd vastgehouden en ook in de tussenstanden wilden beide teams niet voor elkaar onderdoen. In die 2e set waren Meike en Renske net iets behendiger, maar misschien waren ze gewoon beter dan de tegenstander 20-22.
Ook hier dus een 3e set, maar daar brak het lijntje voor de Amersfoort ladies, of was het de routine van de Hoornse dames? Ik weet het niet, De eindstand werd 21-13 en dat betekende dat de tussenstand in het onderlinge duel met heren als dames op 1 tegen 1 was gezet.
Dan de singles met de debutanten Gilles de Kock en Daphne Jansen, die het respectievelijk opnamen tegen Niels Veenstra en Chloë Mayer van BV Hoornse.
Beide Amersfoort spelers stonden (denk ik) stijf van de zenuwen. Gilles kon het niet bolwerken in zijn allereerste wedstrijd op het hoogste niveau. Dat was natuurlijk jammer, maar kop op joh er komen nog meer kansen voor je. Ik ben ervan overtuigd dat het je binnenkort (zonder de stress) veel beter af zal gaan. Ik zag je ook spelen op het NK en weet zeker dat je met dat niveau op de mat veel meer succes kunt behalen.
Dan die wedstrijd van Daphne dat was me toch een rare partij. Nee, ik vond het niet de beste wedstrijd die ik in Haarlem te zien kreeg. Had Daphne kunnen winnen? Ja, dat weet ik zeker, want haar Hoornse tegenstandster Chloë Mayer stond met misschien nog meer stress haar single af te werken. Het is ook reten moeilijk om in zo’n ambiance met zoveel ogen op je gericht en die duivelse trommels langs de kant om daar je beste spel te laten zien. Uiteindelijk kwam er toch een winnares naar voren in 3 sets 22-24 / 21-18 / 22-20 was Chloë de meest gelukkige en die naam stond echt niet in ons notitieboekje. Ook de namen van Meike en van Vincent stonden in mijn notitieboekje al licht met potlood genoteerd. Maar ook die partijen liepen heel anders af.
Vincent dacht klaar te zijn om de single te spelen, maar in dit duel liet Thomas Sibbald zien, dat er voor Vincent nog veel meer trainingsarbeid gedaan moet worden. We blijven je volgen en we weten uit het verleden dat je het kunt, dus daar ga ik mij helemaal geen zorgen over maken. Mijn volgende zekerheidje Meike Versteeg ging voortvarend van start tegen Iben Bergstein. Er leek geen vuiltje aan de lucht toen Meike de 1e set op haar naam schreef met 17-21.
In de 2e set draaide niet alleen de score, maar ook het vertrouwen van de speelsters en zo kwam er een 3e set. Ik wist niet wat ik daarvan moest verwachten. Beide speelsters deden in die set niet voor elkaar onder en maakten er een boeiend schouwspel van. Veel energie van Iben tegen het soms zo mooie spel van Meike. Spannend tot het moment dat Iben met 22-20 er een eind aan maakte.
Na deze nederlagen in de enkelspelen was de wedstrijd voor mij eigenlijk al gespeeld.
Achteraf was ik blij dat ik nog de mixen heb uitgekeken.
De euforie kreeg ik weer tijdens de wedstrijd van Renske Kwakkenbos en Freek Golinski. Na vanmiddag ook wel Team GoKwa genoemd, zoals het scorebord -wanneer die werkte- ons aangaf.
Die euforie bouwde zich langzamerhand op, want de 1e set leverden we met 21-18 in, maar je zag dat de Amersfoorters zich in het spel vastbeten. Toen het Renske en Freek in die 2e set wel (net) lukte om te winnen zag je aan hun gezichten de echte verbetenheid om de zaak te beslissen. Ik had daarom weer vertrouwen opgedaan om er in te geloven dat er hier iets te halen viel tegen de vorig seizoen nog ongeslagen Iris Tabeling en Finn Achthoven.
In die 3e set kregen we het beste spel van Renske te zien en deed Freek wat we van hem verwachtte.
Wat een passie van onze dame en heer en wat een rally’s, die we nu wel wisten te winnen.
Dit leidde er toe dat we de set (16-21) en de game wonnen.
Op de andere baan was toen de mix van Mireille van Daal en Gilles de Kock tegen Iben Bergstein en Ruben Wijnands inmiddels beëindigd in het voordeel van de spelers uit Hoorn. 21-13 en 21-15. Al met al een iets wat te groot uitgevallen nederlaag (geflatteerd) voor onze ploeg uit Amersfoort. Einduitslag wedstrijd 6-2 en daarmee gaan de felicitaties uit naar de ploeg uit Hoorn.